Resulullah’ın(s.a.v.) doğumunu yaptıran Şifâ(r.a.) validemiz anlatıyor: “Allah’ın Resûlü(s.a.v.) doğdukları zaman ben oradaydım. Hemen yetiştim. Kulağıma bir ses geldi: ‘Allah’ın rahmeti O’nun(s.a.v.) üzerine olsun.’ Maşrık ile mağrib arası nurla doldu. Hattâ Rûm diyarının bazı saraylarını gördüm. Sonra Allah Resûlü’nü(s.a.v.) kucağıma alıp emzirmeye başladım. Üzerime öyle bir hâl geldi ki, vücudum titremeye başladı ve gözlerim karardı. Yavrucağı gözden kaybettim. Bir ses, ‘Nereye gitti?’ diye sordu. ‘Doğuya götürdüler’ diye cevap verildi.”
“Bu sözler hiç zihnimden çıkmadı: O zamana kadar ki, Allah Resûlü(s.a.v.) peygamberliğini ilân eder etmez hemen koştum ve ilk Müslümanlarla beraber îmân dâiresine girdim.” (Kastalanî, Mevâhibü’l-Ledünniye, 1/122)
Şifa Hatun(r.a.), bu doğuma şahitlik ettiğinden dolayı sahâbe nazarında da daima farklı bir değer görmüştür. Zaten kendisi de ara ara bu doğumu sahâbe-i kirama anlatarak “Ben, Âlemlere Rahmet olarak gönderilmiş Efendimiz’e (s.a.v.) bu dünyada dokunan ilk insanım.” diye bu haklı gururu dile getirmiştir.
