Hz. Hatice(r.a.) validemiz, Efendimiz(s.a.v.) ile evliliğinden önce iki kez evlenmiş, bu evliliklerin ilkini Benî Temîm’den Ebû Hâle, ikincisini de Benî Mahzûm’dan Atîk (Uteyyik) ile yapmıştır. Bazı kaynaklar, Hz. Hatice’nin(r.a.) Ebû Hâle’den iki erkek, Atîk (Uteyyîk)’ten bir kız olmak üzere eski eşlerinden üç çocuğu doğduğunu rivayet etmektedir. (İbnü’I-Cevzî, Muntazam, 2/316; Halebî, insânü’l-Uyûn, 1/156)
Hatice(r.a.) annemizin oğullarından birisi Hz. Hasan’ın(r.a.) “dayıcığım” dediği Hind bin Ebû Hâle(r.a.)’dir. Hind bin Ebû Hâle(r.a.), Hatice(r.a.) annemiz vefat edince Efendimiz’in(s.a.v.) yanından, Efendimiz(s.a.v.) vefat edince de Hz. Ali’nin(r.a.) yanından hiç ayrılmamıştır. Kendisi Cemel Vak’ası’nda bile Hz. Ali’yi(r.a.) yalnız bırakmamış, onun safında şehit olmuştur. Onun Hz. Ali’ye(r.a.) böyle derinden muhabbetini gören Allah Resûl’ünün(s.a.v.) başka sahabeleri “Ey Ebû Hâle! Nedir bu sendeki Hz. Ali bağlılığı? Neden onun arkasından hiç ayrılmıyorsun?” dediklerinde Ebû Hâle onlara “Yoksa siz hissetmiyor musunuz? Bakın Hz. Ali’den(r.a.), Efendimiz’in(s.a.v.) kokusu geliyor!” demiştir.
