Abdullah bin Übey ibni Selül Münafıkların Başı , Resulullah’a(s.a.v.) Neden Düşmandı?

Allah Resulü(s.a.v.) takribi beş yüz sahabe ile Medine’ye hicret ettiğinde Medine’de Evs ve Hazreç kabilesinden iman etmiş bin Ensar, altı bin müşrik, dört bin de Yahudi bulunuyordu. Efendimiz(s.a.v.) Medine’ye yerleştikten sonra ortaya herkesin hukukunu, insanca yaşayabilmesinin koşullarını sağlayan elli iki maddelik inanılmaz bir yasa tasarısı koydu. Bu yasalar herkesi memnun eder yapıda ve adaletli bir şekilde hazırlanmıştı ki kimse itiraz edemedi. Bundan sonra Medine’de gün geçtikçe İslamiyet daha yaygın bir hale geldi ve Medine gruplar halinde Müslüman olmaya başladı. Ama bunun öncesinde Medine’de alınan başka bir karar daha vardı. Efendimiz’in(s.a.v.) Medine’ye hicretinden önce senelerce çatışıp kavgalar eden Evs ve Hazreç kabileleri aralarında anlaşma yapmışlardı: “Evs ve Hazreç kabileleri birer yıl arayla Medine’de krallık yapacak.”   

Allah Resulü’nün(s.a.v.) Medine’ye geldiği yıl yönetme sırası Hazreç kabilesinden Abdullah bin Übey ibni Selül’de idi. Hatta Medineliler ibni Selül’ün başına giydirecekleri hükümdarlık tacını bile sipariş etmişlerdi ama Übey ibni Selül’ün hükümdar olma hayalleri Efendimiz’in(s.a.v.) hicreti ile suya düştü. Çünkü Evs ve Hazreçlilerin hemen hemen hepsi Müslüman olduğu için Efendimiz’in(s.a.v.) etrafında toplandı. Bunun için de ibni Selül krallık yapamadı ve Efendimiz’e(s.a.v.) düşman olmasının bir sebebi hikmeti de bu oldu.