Günümüzde çoğu kişi “Benim niyetim iyi, kalbim temiz.” gibi cümlelerin arkasına saklanarak amel konusundaki eksiklerine kılıf bulmaya çalışıyor. Bunu yaparken de önce kendisini sonra çevresini kandırabilmek adına bir hadis-i şerifi kullanıyor: “Ameller niyetlere göredir.”
Hadise dikkat edecek olursak ortada bir amel varken bunun değerlendirilmesinin niyetlere göre olacağı söylenmektedir. Yoksa hadiste ameli olmayan birisinin değerlendirilecek niyetinden bahsedilmiyor. Zira eğer kalbin temiz olması amelin azaltılmasına mazeret veya kabul görebilir bir gerekçe ise hâşâ Efendimiz’in (s.a.v.) kalbi kirli miydi ki, en çok ameli ve ibadeti o yapıyordu?
