HZ. ALİ SAVAŞ MEYDANINDA DÜŞMANA KILIÇ VURACAKKEN NEDEN BİR ANDA YÜZÜNÜ ÇEVİRMİŞTİR?
Medine’ye hicretin üçüncü yılında Müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında Uhud Gazvesi gerçekleşmiştir. Müşriklerin sancağını taşıyan aile Abdu’d-Dâr yani Mu’sab b. Umeyr’in(r.a.) ailesidir. Savaş zamanı müşrikler yine kendilerine denk rakip istemiştir. Hz. Ali’nin(r.a.) aklında ise sürekli aynı düşünce dolaşmaktadır: “Eğer ben onların sancaktarlarını öldürürsem onlar bir an önce dağılırlar. Böylece savaş çabuk biter. Çok fazla can kaybı da yaşanmaz.”
Hz. Ali(r.a.) düşüncesini Efendimiz’e(s.a.v.) açar ve kabul görmesi sonucu Uhud Meydanı’nda düşman safındaki dört sancaktarı arka arkaya öldürür. Onun karşısına en son Ebû Talha çıkar. Hz. Ali(r.a.) onu da ilk kılıç darbesi ile yere düşürür. Lakin tam ikinci darbeyi vuracakken yüzünü ondan çevirir. Sahabiler ilerde soracaklardır: “Ey Ali(r.a.)! Sen orada neden yüzünü çevirdin?” Hz. Ali(r.a.): “Kılıcı vuracakken baktım ki adamın üstü açılmış. O halde gözümü kirletmek istemedim.” diyecektir. Çünkü o bir istikamet insanıdır. Onun istikametten saptığı asla görülmemiştir.
