KORKAKLARIN EVİ YIKILSIN
Otuz beş savaşa katılmış ve tüm savaşları kazanmış yenilmez bir komutan olan Hâlid b. Velid(r.a.) bir gün yataklara düşer ve ölüm döşeğindeyken arkadaşı Said ibni Zeyd’e(r.a.) “Ben her savaşa düğün gibi dönmek için değil ölmek için giderdim. Vücudumda kılıç darbesi yememiş bir parça yok. Ben ki şimdi deve gibi burnumun üstüne düşmüş ölüyorum. Korkakların evi yıkılsın! Ben şimdi korkaklar gibi yatakta ölüyorum!” diyerek dert yanar. Sonra da “Evladım, bana kalan altımdaki at ve kılıcım. Bunlar da bendeyken Allah’a(c.c.) yürümek istemiyorum. Kabrimi o kılıçla kaz. Zîra kahramanlar kılıç sesinden hoşlanır. Sonra atımı, kılıcımı alıp Ömer’e teslim et. O ne yapacağını bilir.” diyerek vasiyetini verir. Hz. Halid’in(r.a.) vefatından sonra vasiyeti gereği emanetler Halife Ömer’e(r.a.) teslim edilir. Hz. Ömer(r.a.) kılıçla atı alınca “Ya Halid! Vallahi yiğit olduğunu biliyordum ama bu kadarını bilmiyordum.” der. (Sâdık Dânâ, İslâm Kahramanları, c. 1, sf. 68-69, Erkam Yayınları, İstanbul, 1990.)
